Gemeentecontacten

Rond 1992 kwam Ewout van Vliet terug in Wegeleben (voormalig Oost Duitsland) waar hij na een kampperiode in de oorlog werd opgevangen door mensen van een kerk daar. Dat was het begin van de kontakten tussen de beide gemeenten. Vanaf 1994 zijn er vele uitwisselingsweekenden geweest, het ene jaar hier en het andere jaar daar. De kerk daar is een Evangelische Gemeinde, wel wat te vergelijken met onze protestantse kerk. De predikant heeft meer dorpen onder zijn hoede. Een groot verschil met onze situatie is, dat die dorpen hun eigen kerkdiensten hebben, waarbij het niet gangbaar is naar de diensten in de andere dorpen te gaan. Terwijl wij kerk hebben –met z’n allen- in twee gebouwen, hebben zij om de zóveel weken kerk, met een vrij klein groepje. Andere zaken gaan daar weer veel makkelijker. Het is maar net hoe de tradities groeien!

Een weekend samen heeft meestal de volgende opbouw: Vrijdagavond aankomst in de kerk, hernieuwde kennismaking en mee naar het gastgezin voor de eerste overnachting. Zaterdag verzamelen bij de kerk voor een dag uit met lunchpakket en koffie. Een beetje ontspannen én educatief met alle gelegenheid voor onderlinge gesprekken (soms met handen en voeten). Aan het eind van de dag opfrissen en een maaltijd met het gastgezin. ’s Avonds naar de kerk waar een gevarieerd programma volgt met ontspannen en verdiepende elementen. Na hapjes en drankjes bepaalt ieder met het gastgezin wat de beste tijd is voor vertrek voor de tweede overnachting (of de volgende gesprekken…). Op zondag gaat de bagage mee naar de kerk. Na de gezamenlijke dienst met de rest van de gemeente wordt er uitgebreid koffie gedronken en geluncht in de kerk, waarna de bezoekers huiswaarts keren.

Lezend in de oude verslagen valt het op hoe vooral in de begintijd de gesprekken in het teken stonden van de val van de muur. “Vor der Wende“ en “Nach der Wende” waren veel gebruikte begrippen. De val van de muur vond plaats in 1989 en heeft grote invloed gehad op het dagelijkse leven. De laatste jaren wordt er ook veel gesproken over: hoe lossen jullie dit en dat op? Na zoveel jaren zijn sommige kontakten echte vriendschappen geworden (soms met extra bezoeken en logeerpartijen). Maar ook doen er steeds weer nieuwe mensen mee. Opvallend is ook hoe we vaak het kontakt met mensen uit onze eigen kerk verdiepen omdat we elkaar zo op een heel andere manier meemaken. Behalve nieuwe Brüder und Schwester leren we zo ook onze Broeders en Zusters beter kennen. Ook voor de kinderen is het heel waardevol eens buiten het gewone kringetje te treden. Kinderen van klein tot groot zijn mee geweest en hebben genoten van de nieuwe indrukken.

De mensen die meegedaan hebben vinden het over het algemeen een belevenis, en een verrijking om hen te leren kennen.

Kennis van de taal is nooit een belemmering. We merken dat de wil om dingen te delen heel veel problemen overbrugt.